Zbudujmy świat, w którym empatia nie są wyjątkiem, lecz naturalnym odruchem serca. Świat, w którym każde życie czuje się ważne — i jest ważne.
M
isją Fundacji jest realizowanie zadań z zakresu pożytku publicznego poprzez działania na rzecz rozbudzania wrażliwości społecznej. Naszym celem jest tworzenie lepszej przyszłości – świata, w którym ludzie kierują się zasadą:
EMPATIA to największa SUPER MOC!
P
romujemy postawy oparte na zrozumieniu i szacunku wobec wszystkich istot żywych i czujących. Działamy na rzecz rozwoju wolontariatu, pomocy humanitarnej, integracji społecznej oraz ochrony zwierząt i środowiska naturalnego.
Zaczęliśmy działać w 2002 r. jako „Pegasus”
Fundacja Pegasus powstała w 2002 roku jako pierwsze w Polsce schronisko ratujące konie przed śmiercią w rzeźni. Z czasem, wraz ze wzrostem świadomości społecznej i zaangażowaniem młodych aktywistów, Fundacja przygotowała miejsce także dla innych gatunków – ptaków, krów, kóz, owiec, psów i dzikich zwierząt (np. lisów z ferm, szopów, jenotów). Wszystkie łączy jedno: każde z nich zostało ocalone przed okrucieństwem i/lub obojętnością.
W 2011 roku powołaliśmy Fundację Instytut Empatii, by nieść zmianę jeszcze dalej – poprzez edukację, działania społeczne i budowanie kultury współodczuwania.
W 2024 roku główny ośrodek przeniesiono do Starego Reska – na ponad 70 hektarów lasów, łąk i jezior, gdzie dziś żyje ponad 140 zwierząt. To miejsce stało się sercem międzynarodowego wolontariatu i dowodem na to, że empatia może zmieniać świat.
Wrażenia, które zostają
Konie uratowane przed rzezią, pieski znalezione na śmietniku, schorowane osiołki, owce, kozy, a nawet lama – tymi zwierzętami z niezwykłym zaangażowaniem opiekuje się Schronisko Pegasus. Byłem tam. Czułem się jak doktor Dolittle. Jeśli chcielibyście wesprzeć to miejsce – naprawdę warto.
Miłość i troska, jaką opiekunowie otaczają każde zwierzę, są nie do opisania. To miejsce wyjątkowe, pełne magii i dobra – naprawdę warte odwiedzenia. Będąc tutaj, człowiek uświadamia sobie, że zwierzęta, podobnie jak ludzie, czują, mają osobowość i uczucia, których nie wolno ranić.
Każda chwila w azylu czegoś uczy – zwierzęta pokazują, czym jest prawdziwa wrażliwość i zaufanie. Pomagam przy szopach, uczę się pracy z końmi, jestem częścią zespołu, który codziennie ratuje życie. To nie tylko miejsce – to dom, do którego chce się wracać. Tutaj empatia naprawdę działa.
