fbpx

SZOPIA MICHA

Wszystkie szopy w Pegasusie to osierocone maluchy, które szukały pomocy u ludzi. Są uznawane za inwazyjny gatunek obcy, więc zgodnie z prawem są dla nich przewidziane tylko dwa rozwiązania: uśmiercenie lub przyjęcie do azylu z odpowiednimi zgodami na opiekę.

A są wyjątkowymi istotami, które znalazły się w tak niekorzystnej sytuacji przez człowieka. Bo to kolejny gatunek sprowadzony na futro  zza oceanu.

 

Magiczne i sprytne łapki

Szopy mają pięć palców na każdej łapie, co pozwala im na precyzyjne chwytanie i manipulowanie przedmiotami. Ich łapy są tak zręczne, że potrafią otwierać zamki, drzwi czy pojemniki na jedzenie.

Ich słynne “pranie” jedzenia

Szopy pracz mają zwyczaj zanurzania jedzenia w wodzie, co wygląda, jakby je prały. Choć nie wszystkie szopy to robią, ta cecha dała im nazwę. W rzeczywistości to zachowanie jest związane z ich wyostrzonym zmysłem dotyku – zanurzenie jedzenia w wodzie zwiększa wrażliwość ich łap.

Szopy są niezwykle inteligentne i potrafią rozwiązywać skomplikowane problemy. Wg badań zapamiętują rozwiązania przez ponad trzy lata! Dzięki silnym łapom i ostro zakończonym pazurom szopy są doskonałymi wspinaczami. Potrafią wspinać się na drzewa, ogrodzenia i budynki, co czyni je prawdziwymi mistrzami ucieczek.

Dlatego nasi wolontariusze bardzo uważnie wchodzą i wychodzą do szopów przez specjalną śluzę z podwójnym wejściem. A uwierzcie, wystarczy sekunda nieuwagi.

Te małe sprytne łapki już nie raz przeszukały wszystkie kieszenie, zabrały telefon, czapkę czy klucze. Jednak zawsze szukają jednego – JEDZENIA!

Nasze raccoony nadal żyją w dużej wolierze, pod troskliwym okiem przyjaciół z Fundacji Ktoś, nie coś, która przejęła po nas ośrodek w Musułach oraz wspaniałych wolontariuszy, zwariowanych na punkcie tych futrzaków.

Mają zapewnione wszystko, aby ich warunki były najbliższe ich naturalnym. Mają gawry, miejsca do wspinania, oczko wodne z wodospadem, ziemię, trawę i liczne krzaki. Rozganiamy ich nudę dodatkowymi atrakcjami — tablicami sensorycznymi, skrytkami na smakołyki, huśtawkami.

Wiecznie głodne łakomczuchy

Na wolności szopy żyją przeciętnie 2-3 lata z powodu drapieżników i trudnych warunków. W niewoli jednak mogą dożyć nawet 20 lat dzięki opiece i regularnemu dostępowi do pożywienia. Szopy są wszystkożerne. Jedzą owoce, warzywa, owady, ryby, a nawet resztki jedzenia wyrzucone przez ludzi.

I to właśnie ich diecie ostatnio przyglądamy się najbardziej. Pozornie prosta sprawa — szop zje wszystko, w końcu je śmieci. I to właśnie potrafi być zgubne. O czym musimy pamiętać przy planowaniu ich żywienia?

  •  w zależności od pory roku szopy mają różne zapotrzebowanie na energię — jesienią zaczynają gromadzić tkankę tłuszczową na okres zimowy, więc wtedy potrzebują jej nieco więcej.
  •  zdrowie zapewni tylko zróżnicowana i zbilansowana dieta oraz sezonowe produkty — ponieważ szopy są niezwykłymi łakomczuchami bardzo łatwo je przekarmić lub przesadzić z cukrami (zbyt duża ilość owoców), czy tłuszczem (duże ilości orzechów).
  • częścią diety może być gotowe pożywienie dla psów — jednak tylko bardzo dobrej jakości.
  • ważny jest też sam sposób karmienia — wtedy właśnie wykorzystujemy wszystkie skrytki, gdzie rozkładamy porcje w różnych miejscach, ale też zostawiamy w pobliżu bardziej nieśmiałych szopów.
  • w naturze ponad prawie 20% pożywienia stanowią owady.
  •  w szopie łapki nie nigdy mogą wpaść produkty szkodliwe lub toksyczne takiej jak: przetworzona żywność (m.in. chipsy, ciastka, cukierki), słodkie napoje (napoje gazowane, soki), chleb, czekolada, rodzynki, awokado, szczypiorek, cebula, czosnek, kawa.

Obecnie dopracowujemy wszystkie zasady żywienia, konsultujemy je z ekspertami i weterynarzami, dzięki czemu szopy będą mogły żyć długo, zdrowo i szczęśliwie pod naszą opieką.

Przy tej okazji mam do Ciebie prośbę 

Ponieważ dbamy o “czystą michę” naszych szopów, każdy jakościowy składnik ich diety jest dla nas na wagę złota.

Jeśli zechcesz wesprzeć nasze szopy, zrób dla nich zakupy z dostawą na adres:

KTOSIOWO

ul. Folwarczna 3/5

96-321 Musuły

Categories :

Languages »